In het onderstaande fragment uit Doctor Faustus is de musicus en componist Adrian Leverkühn in gesprek met de duivel. Leverkühn zal zijn Apocalyptisch Oratorium als het meesterwerk van een virtuoos proberen te voltooien, maar de prijs die hij voor zijn virtuositeit betaald is hoog. De duivel die hem bijstaat, eist dat Leverkühn afziet van iedere aanspraak op liefde en liefhebben. Psychologie, waar inlevingsvermogen en mededogen deel van uitmaken, wordt sowieso door de duivel verworpen.

-‘Psychologie – God erbarme, heb je daar nog steeds wat mee? Dat is slechte, burgerlijke negentiende eeuw! De epoque is haar spuwzat, weldra zal zij op haar werken als de rode lap op de stier, en hij die het leven met psychologie dwarsboomt kan gewoon een klap op zijn test verwachten. Wij gaan een tijdperk binnen, mijn beste, dat niet door psychologie getreiterd wenst te worden…. Dit terzijde. Mijn beding was duidelijk en eerlijk, ingegeven door de legitieme ijverzucht van de hel. Liefde is verboden in zoverre zij verwarmt. Je leven zal koud zijn – daarom mag je van geen mens houden.’

Doctor Faustus is een roman van de Duitse schrijver Thomas Mann, gepubliceerd in 1947.

Psychotherapie Amsterdam